Drie weken rondreizen door Thailand met een kind van 2 jaar en een kind van 4 jaar oud. Vooraf kreeg ik heel vaak verbaasde blikken en opmerkingen als ‘mij niet gezien hoor’, ‘weet je het zeker, ze zijn nog wel erg klein’. Of ik het zelf niet al spannend genoeg vond? De lange vlucht met Abel (5 minuten stil zitten is een record voor hem), de hitte in Thailand, de totaal andere cultuur, het vreemde eten voor Jippe en Abel, allemaal dingen waar ik mij natuurlijk ‘zorgen’ over maakte. De reislust bij Rinaldo en mij was echter te groot om het niet te doen. Voordat Jippe en Abel er waren hebben we veel gereisd en dit willen we zeker in de toekomst proberen te blijven doen. Zo vertrokken we eind mei voor een dikke drie weken naar Bangkok!
Bangkok, Chiang Mai, Koh Samui en aan het einde nog een keer een paar dagen Bangkok (omdat we dit echt een te gekke stad vinden). Stuk voor stuk geweldige bestemmingen waar we van genoten hebben! De drukte en levendigheid in Bangkok waar Jippe en Abel alles prima vonden zolang we iedere dag maar een ritje met de tuk tuk maakten. Chiang Mai waar we lekker over marktjes gestruind hebben (een walhalla voor een fotograaf) en samen olifanten gingen wassen in een rivier. En last but not least: genieten van de mooiste afgelegen strandjes op Koh Samui.
Was het dan echt allemaal rozengeur en maneschijn en hadden die mensen van die verbaasde blikken bij het vertellen van onze vakantieplannen ongelijk? Nee, zeker niet! Alle indrukken waren, vooral voor Jippe, af en toe te veel waardoor de slechtste kanten van zijn karakter naar boven kwamen (lees: brutaal, chagrijnig, etc). Het reistempo met kinderen is echt een stuk lager dan tijdens een reis zonder kinderen, en daar had ik soms erg moeite mee. En dan hebben we die ontzettende hitte nog, die brak ons soms echt op. Wegen deze dingen op tegen alle mooie momenten die we met elkaar beleefd hebben? Zeker niet! Het was een ervaring die ik nooit zal vergeten! Ik heb er echt van genoten om te zien hoe makkelijk Jippe en Abel zich in een andere cultuur konden begeven, alsof ze nooit anders gedaan hadden. En tegelijkertijd hun verbazing zien als we over de markt liepen en ze allerlei, in hun ogen, vreemde producten zagen. Oké, ik geef toe, bij de gefrituurde schorpioen keek ik zelf ook wel enigszins verbaasd :-).
Oké, voordat ik dadelijk een blog van 5 pagina’s aan het schrijven ben, de foto’s moeten eigenlijk gewoon laten zien wat voor een te gekke tijd wij gehad hebben! Geniet dus lekker van de foto’s en mocht je nog meer willen weten over onze reis, mail, app of bel mij gerust!
Liefs,
Gonda
Wauw wat een super mooie foto’s!
Leuk nieuw business plan: dayon(in)myholiday? Zou jou wel willen meenemen op vakantie om zulke mooie foto’s te maken ?.
Al heb ik zoveel aan jou cursus gehad dat ik het eerst zelf op vakantie ga proberen ???
Groetjes Zosja
Haha, heel goed idee! Heb hier zelf ook wel eens serieus over nagedacht, misschien volgend jaar….?
Oh gonda Ge-wel-dig!! In 2010 ben ik verliefd geworden op Thailand en ik heb mezelf altijd beloofd om nog eens terug te gaan met de kinderen. Ze zijn nu zeven, vijf en vijf maar ik vind het dood eng om die stap te nemen 😀 super gaaf zeg en prachtige foto’s!!!
Als het maar even kan, gewoon DOEN! De Thai zijn echt dol op kinderen en mijn ervaring is dat kinderen heel makkelijk kunnen omgaan met een andere cultuur. Je geeft ze echt ee onvergetelijke ervaring!
Geweldige foto’s Gonda!
Mooi impressie van een, zo te zien geweldige vakantie. Goed dat jullie het hebben aangedurfd met twee kleintjes.
Dankjewel Fons!
Wauw, super mooi Gonda.
Die foto op de markt met je zoontje die zijn neus dichtknijpt vind ik geweldig 🙂
Groetjes, Christie
Dankjewel, hij vroeg hierna ook ‘mamma, moeten we hier nog lang blijven, het stinkt echt zoooooo erg’, haha!
Ook al verschillende keren in Thailand geweest, love it!! En zou ook graag met de kids willen gaan. Maar eerst mijn man over zien te halen. Hij vindt de kids nog te jong. (Ook 2 en 4) Je foto’s zijn prachtig!!
Twee en vier is ook jong, maar ik vond het heel goed te doen. En zoals ik al schreef, wij hadden zelf veel te veel zin om weer eens een verre reis te maken, want ik realiseer mij ook dat de kinderen zich later heel weinig, of waarschijnlijk helemaal niks, van deze reis kunnen herinneren.